Μια κακή συμφωνία με βλέμμα στραμμένο προς βίζενγκραντ
Σύμφωνα με άρθρο 18 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης το δικαίωμα ασύλου διασφαλίζεται τηρουμένων των κανόνων της Σύμβασης της Γενεύης της 28ης Ιουλίου 1951 και του Πρωτοκόλλου της 31ης Ιανουαρίου 1967 περί του καθεστώτος των προσφύγων και σύμφωνα με τη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Επίσης το άρθρο 19 απαγορεύει τις ομαδικές απελάσεις και ορίζει ότι κανένα πρόσωπο δεν μπορεί να απομακρυνθεί, να απελαθεί ή να εκδοθεί προς κράτος όπου διατρέχει σοβαρό κίνδυνο να του επιβληθεί η ποινή του θανάτου ή να υποβληθεί σε βασανιστήρια ή άλλη απάνθρωπη ή εξευτελιστική ποινή ή μεταχείριση.
Τα κράτη μέλη έχουν συμφωνήσει σε μια κοινή Ευρωπαϊκή πολιτική ασύλου συμπεριλαμβανομένης της επικουρικής ή προσωρινής προστασίας. Ως εκ τούτου, οι διαδικασίες χορήγησης ασύλου πρέπει να είναι εξίσου δίκαιες και αποτελεσματικές σε ολόκληρη την Ένωση. Αυτή είναι η βάση του Κοινού Ευρωπαϊκού Συστήματος Ασύλου.
Η νέα πρόταση της κομισιόν που παρουσιάστηκε σήμερα από την πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν, αποτελεί ουσιαστικά μια άτακτη υποχώρηση απέναντι στη στάση ορισμένων σκληροπυρηνικών και ξενοφοβικών δυνάμεων της Ε.Ε. Μια πρόταση βάσει της οποίας εγκαταλείπεται η ιδέα για υποχρεωτική ποσόστωση των προσφύγων στα κράτη- μέλη επιτρέποντας σε αυτά να επιλέξουν αν θα δεχθούν πρόσφυγες ή αν θα αναλάβουν την ευθύνη για επιστροφές στις χώρες καταγωγής τους όσων απορρίφθηκαν οι αιτήσεις ασύλου.
Οι εν λόγω προτάσεις που δεν διέπονται από την υποχρεωτικότητα, ουσιαστικά πρόκειται να διαιωνίσουν το πρόβλημα μιας και η «αλληλεγγύη» ως προς την αποσυμφόρηση των κρατών πρώτης υποδοχής που φέρουν το μεγαλύτερο βάρος, όπως η Ελλάδα, η Ιταλία και η Ισπανία, θα είναι εθελοντική
Οι χιλιάδες νεκροί πρόσφυγες στη μεσόγειο από το 2015 μέχρι σήμερα συγκίνησαν μονάχα στιγμιαία και κατά διαστήματα τους ευρωπαίους αξιωματούχους οι οποίοι εμφανίζονται με βαρύγδουπα τουιτ να εκπορνεύονται την λέξη αλληλεγγύη.
Πέντε χρόνια αργότερα, οι εικόνες από την καμένη Μόρια με τους 13 χιλιάδες πρόσφυγες και τα ανήλικα προσφυγόπουλα να κοιμούνται στους δρόμους και τα νεκροταφεία μέσα στη βρομιά ήταν σαν ένα κακό και χιλιοπαιγμένο έργο.
Και τούτο διότι η «αλληλεγγύη» που διατυμπανίζουν οι ευρωπαίοι αξιωματούχοι περιορίστηκε τελικά σε μερικούς υπνόσακους, κάποια στρώματα, κουβέρτες, σεντόνια καθώς και μερικές φορητές τουαλέτες.
Επιπλέον, στο νέο σύμφωνο γίνεται λόγος για βελτίωση της διαχείρισης των εξωτερικών συνόρων μέσω του μόνιμου σώματος της Ευρωπαϊκής Συνοριοφυλακής και Ακτοφυλακής, που έχει προγραμματιστεί να αναπτυχθεί από την 1η Ιανουαρίου 2021 και θα παρέχει αυξημένη υποστήριξη όπου χρειάζεται!
Όπως δήλωσε και η επίτροπος Εσωτερικών Υποθέσεων της Ε.Ε, η μετανάστευση ήταν και θα είναι πάντα μέρος της ανθρώπινης ιστορίας και για αυτό χρειάζεται να οικοδομήσουμε μια μακροπρόθεσμη μεταναστευτική πολιτική που θα μπορεί να μεταφράσει τις ευρωπαϊκές αξίες σε πρακτική διαχείριση, κάτι το οποίο, σε καμία των περιπτώσεων, δεν ανταποκρίνεται στην νέα πρόταση για το άσυλο.
Νατάσα Λαμάι
Δικηγόρος
